Treinen en lezen is niet zo'n
goede combinatie bij mij.

Heel fijn dat je zo op kan gaan in een boek dat je niets meer hoort of ziet.
Nou ja, bijna altijd fijn. Ik zat in de trein vanuit Maassluis en zou om 21.40 aankomen in Weert. Ik moest al om over Utrecht, omdat er alweer geen treinen reden tussen Breda en Tilburg. En dat is een heel eind om hoor. Van Eindhoven naar Weert reed de trein ook nog eens heel langzaam, omdat er blijkbaar een gek langs of op het spoor liep. (Niks gezien trouwens, maar het was al donker en ik had dat boek). Ik zat er goed in (in het boek) en het was zo spannend dat ik er te laat achter kwam dat we in Weert waren. Sprintje naar de deuren was te laat. Die waren alweer dicht. Ik moest dus door naar Roermond en van daaruit terug naar Weert. Geeft niet maar manlief stond in Weert op me te wachten en die was niet blij met me.  Ik had dit weekend best wel goedkoop gereisd met al die vertragingen want op de heenweg moest ik ook al via Utrecht naar Maassluis. Ik had dit weekend dus voor 11 euro een retour vanuit Weert via Utrecht naar Maasluis en op de terugweg dus weer via Utrecht naar Weert (wat Roermond werd) en dan weer terug naar Weert. Heb dus in Roermond geen kaartje meer gekocht. Mooi niet. En ik durfde ook niet meer in het boek te gaan lezen, want ik was bang dat ik dan weer alles zou vergeten en weer niet uit zou stappen. Want als ik een boek lees, hoor en zie ik niets meer. Ik baalde wel als een stekker hoor. Want het betekende dat ik een uur later thuis was en dat mijn man twee keer naar het station heeft moeten rijden. Het kan ook alleen mij maar gebeuren.
En ik kreeg nogal opmerkingen: "Dat ik wel vaak langer in de trein zat voor hetzelfde geld". En: Jij hebt moeten praten met manlief". En dat was niet zo, want die was zo boos dat hij niets zei. 😉
Gelukkig kan hij niet lang boos blijven.