Leren Lezen

Ik kan me niet meer herinneren wat mijn eerste echte leesboek was. Maar ik werd een echte boekenwurm. Het eerste boek dat ik me wel kan herinneren is: De olijke tweeling".
Hoe vaak ik toen niet heb gewenst om er ook eentje van een tweeling te zijn. En dan natuurlijk een eeneiige. Want als je op elkaar lijkt kun je de leukste streken uithalen.

De daaropvolgende boekenreeks was erg gewild in het begin van mijn tienerjaren. Joop ter Heul. De vrolijke streken van Joop en haar vriendinnenclub. Trouwens, ik vond alle boeken van Cissy van Marxveldt leuk. Ze schreef vol humor en ook drama. Blijkbaar had ik dat nodig in mijn jeugd. Ik had niet veel tijd om te lezen, maar toch las ik veel. Als ik even tijd had zat ik met mijn neus in een boek. Soms zelfs op de wc, want daar werd je meestal met rust gelaten. (En als je geen zin had in die berg afwas).
Op school was ik al snel heel erg goed in lezen en schrijven. Van taalles kon ik niet genoeg krijgen en dictee's vond ik geweldig om te maken.
Helaas kreeg ik niet echt de kans om heel veel boeken te kopen. Zakgeld kreeg je in die tijd niet en ik was blij dat ik zo af en toe een boek van een vriendin kon lenen.

Na mijn trouwen las ik de boeken van Toon Kortooms. Alweer humor. Hoewel zijn boek: "De zwarte plak" heel spannend was. Dat ging over het verzet in een boerendorpje in Limburg in de 2e wereldoorlog. Maar de boeken over Beekman en Beekman waren lekker relaxed om te lezen. En ja, dat ging ook over een tweeling. Ik heb alle boeken van Toon Kortooms nog. Verkopen kan ik ze niet. Net zoals ik nog boeken heb van Joop ter Heul.

Toen de e-reader opkwam heb ik gezworen dat ik nooit mijn echte papieren boeken op zou geven. Een boek moest je voelen, om kunnen slaan en het knisperen van de bladzijden moest je kunnen horen. Waarom ik toch overstag ben gegaan weet ik ook niet meer. Al denk ik dat het komt omdat ik dan lekker kon lezen in bed zonder lampje aan te hoeven doen. Want net als een boek heel spannend werd, vroeg mijn man om nou eindelijk dat licht eens uit te doen. Vaak was het dan al na drieën hoor, dus ik kon hem dat niet kwalijk nemen. En natuurlijk kom je er dan ook achter dat het zo super handig is om in één zo'n klein e-readertje, zoveel boeken te stoppen.
Maar toch pak ik zo af en toe nog eens een gewoon boek. En dan merk ik, dat ik dat toch gemist heb.
Ik heb een boekenkast met een stapel Donald Ducks en ook met kinderboeken. Mijn kleinkinderen lezen zo af en toe eens een boek en dat mogen ze dan mee naar huis nemen.

Ik denk dat ik morgen toch maar eens de zolder op duik om de boeken van Toon weer eens op te zoeken. Misschien moet ik dan: "De zwarte plak" nog eens  een keertje lezen. 't Is toch alweer zo'n 20 jaar geleden denk ik.
Ik lees vaak boeken meerdere keren. En soms ben ik ook in meerdere boeken tegelijk aan het lezen.

Het boekenplankje uit de eerste klas.