Hoe belangrijk is een autokeuring??
Oud en nog ouder
Wij hebben een oldtimer Renault 4 voor de leukigheid. Daar kunnen we met de oldtimerregeling 9 maanden per jaar mee rijden. De andere drie maanden staat hij in de garage een winterslaap te houden. Het is een leuk autootje en als je ermee rijd heb je heel veel bekijks. En mensen worden opeens heel geduldig als ze je zien rijden, geven je voorrang en steken een hand of een duim op. Voor veel mensen was de Renault 4 ook het eerste autootje. Die kocht je in die tijd al voor nog geen 10.000 gulden. Tegenwoordig kun je er als hij er goed uit ziet al zomaar €5000.- voor krijgen. Dat is dus meer dan hij nieuw heeft gekost. Niet die van ons hoor. Leuk autootje, maar we gebruiken hem best veel als extra auto. En zo mooi is ie niet, maar wel heel erg leuk. Het is gewoon gaaf om er in te rijden. Iedereen herkent me wel als ik in die rode 4 rijdt.|
De foto is gemaakt tijdens de dag van de Flower Power.
Sinds 2013 hebben we ook een Seat Leon uit 2000. Een superfijne auto en eigenlijk nooit veel mee gehad en hij rijd altijd. Hij ziet er ook nog steeds best mooi uit.
Alleen, nu moest hij gekeurd worden. Geen probleem dachten wij. Banden zijn pas twee jaar oud, niets gemerkt van de remmen o.d., lichten doen het allemaal goed. Gewoon een lekker autootje, dat goed rijd en weinig problemen geeft. Nu zijn we wel op zoek naar een andere auto, want de airco is kapot en maken is een dure liefhebberij. Wij vinden dat de auto het niet meer waard is. Je zult altijd zien, dat als je eenmaal begint met zo’n oudere auto, het een oneindig verhaal gaat worden. We gaan dus langzaam maar zeker naar een andere uitkijken.
Maar we hebben hem alvast laten keuren. Ook al hadden we nog drie weken te gaan, als er iets was, kon manlief het nog maken.
Nooit gehoord en nooit geweten.
En…. Inderdaad afgekeurd. Op iets dat levensgevaarlijk was en waar ik nog nooit van had gehoord. Een canvasbreuk in een band. Ik voelde wel dat de auto zo af en toe hobbelde, maar ik dacht dat het aan het asfalt lag. Na al dat strooien met die sneeuw gaan de wegen er ook niet op vooruit en ik ben een paar weken geleden door een flink gat in het asfalt gereden. Dat gat zat er opeens en kwam waarschijnlijk ook door al dat zout strooien bij gladheid. Daar is dus mogelijk die canvasbreuk ontstaan. Het risico hiervan is dat je een klapband kan krijgen. Moet je toch niet aan denken als je 100 km per uur rijd op de snelweg. (En zoals manlief al zei, je reed vorige week 125). 😉
Ik ben best een forse rijder. Daar betrap ik me vaak zelf ook op. Dan denk ik: “Wat zit je toch te jagen, je hebt nog tijd zat”. En dat is ook zo. Ik ga altijd ruim op tijd weg omdat ik een gruwelijke hekel aan te laat komen heb. Waarom ik dan zo hard rijd??? Gewoonte denk ik. Of toch bang om ergens te laat te komen.
Ik heb dus gigantisch veel geluk gehad. De garagehouder gaf de auto ook niet meer mee naar huis. Eerst nieuwe banden en dan kan hij vandaag nog een keer gekeurd worden. En nu maar hopen dat ik vanavond mijn geliefd autootje weer terug heb. Want ik ben echt gek op die auto. Ik zal dan ook best moeten wennen aan een andere. Maar zomers rijden zonder airco in die hitte was niet echt een luxe. Het viel mij wel op dat ik veel mensen zag rijden met een open raam, net zoals ik. Dus ik denk dat er best veel auto’s een kapotte airco hebben. 😉
Maar voor iedereen een waarschuwing:
Denk je dat de weg opeens te veel hobbels heeft, laat dan je banden nakijken. Het kan zomaar een canvasbreuk zijn en dat is dus echt levensgevaarlijk.
De auto is inderdaad diezelfde middag nog goedgekeurd met de winterbanden erop. Afgelopen dinsdag heeft hij nieuwe banden gekregen.
Ik kan dus eigenlijk weer een jaartje rijden. Maar we gaan toch naar een andere kijken.
Ik had dit blogje vorige week vrijdag al geschreven maar vergeten te plaatsen. Ik heb hem dus een beetje bijgewerkt.
Sorry dat het zo lang heeft geduurd.